Σάββατο, 7 Φεβρουαρίου 2009
Με την ευχή το 2009 να είναι μια χρονιά δημιουργική για όλους, ο Πρόεδρος του Μανιατακείου Ιδρύματος Δημήτρης Μανιατάκης έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα του ιδρύματος, στο πλαίσιο εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 7 Φεβρουαρίου στην Αθηναϊκή Λέσχη.
Ομιλητές της βραδιάς ήταν ο Νότης Μηταράκης, τέως Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Τραπεζιτών Μεγάλης Βρετανίας, με θέμα «Επιπτώσεις και δυνατότητες της Ελληνικής Οικονομίας» και ο Andrea Nanetti, Καθηγητής Πανεπιστημίου της Μπολόνια & Σύμβουλος στο Υπουργείο Πολιτισμού της Ιταλίας, με θέμα «Historical memory as global responsibility».
Ο κος Μηταράκης είπε μεταξύ άλλων: “Βρισκόμαστε σήμερα αναμφίβολα σε μια «νέα οικονομική πραγματικότητα», η οποία διαμορφώθηκε – ή μάλλον αποτυπώθηκε – μέσα από τις πρόσφατες δυσμενείς χρηματοοικονομικές εξελίξεις. Τα γεγονότα απέδειξαν σε όλους την αλληλεξάρτηση των εθνικών οικονομιών, η οποία αποτελεί ένα πεδίο προκλήσεων τόσο για τις επιμέρους εθνικές κυβερνήσεις όσο και για τον παγκόσμιο χρηματοοικονομικό ιστό. Κοιτώντας το μέλλον της ελληνικής αγοράς, οι παράγοντες ανάπτυξης των πρόσφατων ετών έχουν σε μεγάλο βαθμό ανατραπεί. Το κύριο ερώτημα είναι τι θα προβάλλει η Ελλάδα σήμερα ως επενδυτικός προορισμός.
Η κύρια πρόκληση για την Ελλάδα είναι η Ανάπτυξη, η οποία θα συμβάλλει στη μείωση της ανεργίας και του ελλείμματος. Η Ελλάδα μπορεί να πετύχει το στόχο της ανάπτυξης:
Πρώτον, υποστηρίζοντας την υγιή ιδιωτική πρωτοβουλία. Η Ελλάδα πρέπει να στηρίξει τις επενδύσεις, μειώνοντας τα εμπόδια που προβάλλονται στις επιχειρήσεις και όχι μόνο με επιδοτήσεις και ενισχύσεις. Η πρόκληση είναι η βελτίωση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας.
Δεύτερον, με την καλύτερη αξιοποίηση της περιουσίας του Κράτους. Θα έπρεπε να μελετήσουμε την δημιουργία Ταμείου Διαχείρισης Εθνικού Πλούτου (sovereign wealth fund) με δύο στόχους: τη βελτίωση των αποδόσεων και τη στρατηγική ανάπτυξη της οικονομίας. Είναι σημαντικό να εκμεταλλευτούμε τον πλούτο που θα δημιουργηθεί ισότιμα για την μείωση του ελλείμματος, το οποίο αποτελεί σημαντικό εμπόδιο στην ανάπτυξη βιώσιμων συστημάτων κοινωνικών παροχών.”
Ο Καθηγητής Andrea Nanetti αναφέρθηκε στην αλληλεπίδραση της ιστορικής μνήμης με την ιστορία. Ανέφερε ότι εδώ και αρκετές πολλές δεκαετίες, η σχέση μεταξύ τους έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη ενός πολύ ενδιαφέροντος επιστημολογικά και πολιτικά φορτισμένου δημόσιου διαλόγου.
Στη συνέχεια επεσήμανε ότι οι ιστορικοί και οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον σχεδιασμό και τη λειτουργία μουσείων έχουν την ιερή υποχρέωση να ρίξουν άπλετο φως στο παρελθόν και να δημιουργήσουν μια αντικειμενική εικόνα για το παρελθόν. Δυστυχώς, όμως, όλοι γνωρίζουμε ότι η ιστορία εύκολα παραποιείται, γεγονός που την καθιστά πολύτιμη σε όσους έχουν συμφέρον να το πράξουν.
Ο κ. Nanetti θεωρεί ότι για την καλύτερη αντίληψη των γεγονότων και της δυναμικής της κοινωνικής μνήμης πρέπει να αναλυθούν σε βάθος οι υποδομές που την υποστηρίζουν (αρχεία, μουσεία, βιβλιοθήκες, μνημεία, κλπ). Έτσι εξέτασε τις διχογνωμίες που υπάρχουν όσον αφορά ακόμα και τα απλά θέματα συγκρότησης των υποδομών αυτών, δηλαδή τη συλλογή, συντήρηση, αποκατάσταση, και την πρόσβαση σε αυτές. Εξέτασε επίσης θεωρητικά ερωτήματα που σχετίζονται με τις πηγές της ιστορικής γνώσης και εμπειρίας (επιστημολογικά, οντολογικά, κ.ά.).
Ανέλυσε την επιρροή των διαφόρων τύπων ιστορικής έρευνας στη θεωρία και στην πρακτική της κοινωνικής μνήμης και τα όριά της (δηλαδή υπάρχει «αλήθεια», μπορούν ένα «τραύμα» και άλλα ακραία ιστορικά γεγονότα να κατανοηθούν επαρκώς;) Ο κ. Nanetti έθεσε επίσης σημαντικά ερωτήματα όπως: μεταφέρεται η ευθύνη από το επίπεδο ενός κράτους σε αυτό των κοινωνικών ομάδων και εν τέλει σε αυτό των ατόμων, καθώς επίσης και από μια γενεά σε μια άλλη και αντιστρόφως;
Καταλήγοντας τόνισε ότι η προβολή και η εν γένει αξιοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς συμβάλλει πολλαπλά στην οικονομική ανάπτυξη των χωρών και περιοχών που τη διαθέτουν. Μία τέτοια περίπτωση είναι αυτή της Μεσσηνίας και σε αυτό ευελπιστεί να συμβάλλει το Μανιατάκειο Ίδρυμα.