Το Ελληνικό Ποιοτικό Έξτρα Παρθένο Ελαιόλαδο με Υψηλή Περιεκτικότητα σε Ελαιοκανθάλη Προστατεύει την Καρδιά, Έδειξε Κλινική Μελέτη που Πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ*

Τα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα περιέχουν ένα ευρύ φάσμα φυσικών συστατικών των οποίων η σχετική συγκέντρωση διαφέρει πάρα πολύ μεταξύ των διαφόρων ποικιλιών ελιάς. Πολλές από αυτές τις χημικές ενώσεις έχει αποδειχθεί ότι διαθέτουν αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Ενώ ο όρος «ολικές φαινόλες» ενός ελαίου είναι αποδεκτός ως μέτρο της αντιοξειδωτικής του ικανότητας, η «φαρμακευτική» του δράση μπορεί να προέρχεται από συγκεκριμένες ενώσεις. Ένα παράδειγμα είναι η ουσία ελαιοκανθάλη η οποία συνδέεται με την πιπεράτη αίσθηση στο λαιμό που προκαλείται από ορισμένα φρέσκα και υψηλής ποιότητας ελαιόλαδα. Αυτή η ένωση είναι γνωστό ότι αναστέλλει το ίδιο ένζυμο που επίσης αναστέλλεται από την ασπιρίνη, την ιβουπροφένη, και άλλα Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα (ΜΣΑΦ) και σε αυτή τη δράση στηρίζεται η καθημερινή χρήση της «παιδικής» ασπιρίνης για τη μείωση του καρδιαγγειακών κινδύνων. Στην πραγματικότητα, η ελαιοκανθάλη θεωρείται ένα φυσικό ΜΣΑΦ αλλά η δράση της δεν είχε ποτέ αποδειχθεί στον άνθρωπο αλλά μόνο στο δοκιμαστικό σωλήνα. Η συσσωμάτωση των αιμοπεταλίων είναι ένα ευαίσθητο μέτρο της επίδρασης της χαμηλής δόσης ασπιρίνης και χρησιμοποιήθηκε σαν μοντέλο μελέτης της ελαιοκανθάλης ως προς την ικανότητά της να προστατεύει από τη δημιουργία θρόμβων και επομένως από τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικών.

Τα ελαιόλαδα που δοκιμάστηκαν, επιλέχθηκαν έτσι ώστε να έχουν την ίδια συγκέντρωση ολικών φαινολών αλλά διαφορετική αναλογία δραστικών συστατικών ελαιοκανθάλης και ελαιασίνης. Συγκεκριμένα επιλέχθηκε ένα ελαιόλαδο με υψηλή ελαιοκανθάλη από ποικιλία Κορωνέικη από την περιοχή του ΠΟΠ Καλαμάτας, ένα ελαιόλαδο από ποικιλία Arbequina με υψηλή περιεκτικότητα σε ελαιασίνη και ένα λάδι ελέγχου που ήταν μεν εξαιρετικά παρθένο, με ισοδύναμη περιεκτικότητα σε ολικές φαινόλες αλλά με μηδενική περιεκτικότητα σε ελαιοκανθάλη και ελαιασίνη.

Σε αυτή την έρευνα, μελετήθηκε αν η κατάποση 40 ml (3 κουταλιές) του κάθε ελαιολάδου με διαφορετική σύσταση, μπορεί να αναστείλει την συσσωμάτωση των αιμοπεταλίων σε υγιείς άνδρες. Εννέα άνδρες φυσιολογικού βάρους εντάχθηκαν στη μελέτη και κατανάλωσαν τα τρία ελαιόλαδα με τυχαία σειρά σε απόσταση μιας εβδομάδας μεταξύ του κάθε ελαιολάδου και ο αντίκτυπος στη λειτουργία των αιμοπεταλίων αξιολογήθηκε 2 ώρες μετά τη λήψη των ελαίων. Τα έλαια πλούσια σε ελαιοκανθάλη και τη σχετική ένωση ελαιασίνη, βρέθηκαν να αναστέλλουν σημαντικά τη συσσωμάτωση των αιμοπεταλίων, ενώ το λάδι που δεν περιείχε αυτές τις ουσίες, αλλά είχε ισοδύναμη περιεκτικότητα ολικών φαινολικών (κυρίως υπό τη μορφή ελεύθερης τυροσόλης) απέτυχε να παράγει ανάλογο αποτέλεσμα. Είναι ενδιαφέρον ότι, από τα 9 άτομα που μελετήθηκαν, 4 παρουσίασαν ισχυρή απόκριση στο χρονικό σημείο 2 ωρών παρόμοια με τη φαρμακευτική δόση ιβουπροφένης, ενώ τα άλλα 5 άτομα έδειξαν μικρή ή και καθόλου ανταπόκριση.

Συγκριτικά τα καλύτερα αποτελέσματα φάνηκαν να προέρχονται από το Ελληνικό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο ποικιλίας Κορωνέικης. Αυτή η μελέτη αποδεικνύει σαφώς ότι τα έλαια πλούσια σε φυσικές αντιφλεγμονώδεις ουσίες μπορούν να έχουν επίδραση στον άνθρωπο αντίστοιχη με τα ΜΣΑΦ φάρμακα, καθώς επίσης ότι υπάρχει ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών αποκρίσεων μεταξύ των ατόμων, γεγονός που απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση. Ως εκ τούτου, όπως και με τους ανθρώπους, όλα τα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα δεν είναι ίδια και το κριτήριο «ολικές φαινόλες» δεν είναι πλέον αρκετό για να δείξει τη διαφοροποίηση τους, ενώ προκύπτει μια παράλληλη σχέση της ποιότητας του ελαιολάδου με τα οφέλη στην υγεία.

Τα αποτελέσματα της κλινικής έρευνας θα παρουσιαστούν από τον Προκόπιο Μαγιάτη, Αναπληρωτή Καθηγητή του Τομέα Φαρμακογνωσίας και Χημείας Φυσικών Προϊόντων στο Τμήμα Φαρμακευτικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών την Παρασκευή στην Ημερίδα «Προοπτικές του Αγροτικού Τομέα στη Μεσσηνία» που διοργανώνει το Ίδρυμα «Καπετάν Βασίλη» στο συνεδριακό χώρο του Elite City Resort και ώρα 17:00.

* H έρευνα πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον διευθυντή του κέντρου ελιάς του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Dan Flynn και υλοποιήθηκε από τους Roberta R. Holt, Karan Agrawal, Selina Wang, Theresa Pedersen, Eleni Melliou, Prokopios Magiatis, John W. Newman.
Η μελέτη υποστηρίχθηκε οικονομικά από την εταιρία GAEA και το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη.